آیینه جام

تو را نادیدن ما غم نباشد                       که در خیلت به از ما کم نباشد

من از دست تو در عالم نهم روی              ولیکن چون تو در عالم نباشد

عجب گر در چمن برپای خیزی                 که سرو راست پیشت خم نباشد

مبادا در جهان دلتنگ رویی                  که رویت بیند و خرم نباشد

من اول روز دانستم که این عهد                 که با من بسته ای محکم نباشد

ندانستم که هرگز سازگاری                 پری را با بنی آدم نباشد

مکن یارا دلم مجروح مگذار                   که هیچم در جهان مرهم نباشد

بیا تا جان شیرین در تو ریزم                  که بخل و دوستی با هم نباشد

نخواهم بی تو یک دم زندگانی                 که طیب عیش بی همدم نباشد

نظر گویند سعدی با که داری                  که غم با یار گفتن غم نباشد

حدیث دوست با دشمن نگویم               که هرگز مدعی محرم نباشد